Συνήθως, μέσα από εδώ γράφω για πράγματα που αφορούν άμεσα τους
Sugar Factory αλλά αυτή τη φορά
διαβάζοντας το κείμενο του κ. Φ. Τρούσα στο blog του, το λιγότερο που θα μπορούσα να
κάνω είναι να ανεβάσω ένα μικρό του μέρος εδώ και φυσικά να σας παραπέμψω
σχετικά:
Δεν έχω κανένα λόγο να σχολιάσω τον κ. Μηλάτο και αυτά που γράφει. Θέλω να
σταθώ στα λεγόμενα του κ. Τρούσα και στο πόσο μα πόσο δίκιο έχει όταν
περιγράφει την ελληνική ‘underground’
μουσική πραγματικότητα, (την οποία ως ένα σημείο ζούμε εγώ και η Σοφία ως μέλη
των S.F. αλλά και των Infidelity απο το1998).
Αυτή είναι η αλήθεια, τα υπόλοιπα είναι τρεντιμποϊσμοί και
χαϊπιές:
'Μάγκες μου μην παραμυθιάζεστε. Γράψτε κανονικά και με το νόμο
τους… επαΐοντες εκεί που ξέρετε (αν τοποθετείτε κι εμένα ανάμεσα σ’
αυτούς, τότε γράψτε κι εμένα) και ακολουθείστε το δικό σας δρόμο.
Αμυνθείτε απέναντι στις μπούρδες που σας βομβαρδίζουν και χτίστε το δικό
σας (μουσικό) κόσμο· κι άμα τον βαρεθείτε και αυτόν, σπρώξτε τον στον
γκρεμό και φτιάξτε έναν άλλο.'
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου